Ik ben opgegroeid in een gezin met 4 kinderen (inclusief mezelf). Mijn vader was boekhouder (heb ik misschien de financiële genen van hem gekregen?), mijn moeder een lieve vrouw die er altijd was voor ons. Ik herinner me de momenten dat we na schooltijd (HBS-B) woensdags samen naar een hoorspel zaten te luisteren. De Baptisten gemeente was een veilige omgeving op zondag, maar ook door de week. Als jong broekje studeerde ik intensief op mijn althoorn om de beste te worden in de kerkelijke brassband. Het was een sobere tijd, niet lang na de oorlog, en zo heb ik geleerd bewust met geld om te gaan.
Eigenlijk had ik wis- en natuurkunde willen studeren, maar door de militaire diensttijd is het er niet van gekomen. Eigenlijk heel toevallig ben ik in 1965 gaan werken bij een verzekeraar in Leeuwarden en na een onderbreking van 1,5 jaar militaire dienstplicht kon ik daar opnieuw aan de slag.
In 1969 ben ik getrouwd met Elske Koster. Zij werkte bij de gemeente Leeuwarden, militaire zaken.
Na een fusie met twee andere verzekeraars zijn we al snel naar Den Haag en daarna Pijnacker verhuisd. Daar kregen we een zoon en een dochter en later in Havelte nog een dochter.
Vanaf het moment dat ik ben gaan werken heb ik in de avonduren gestudeerd voor kandidaat actuaris. Na 10 jaar verzekeringsmaatschappij kreeg ik de kans om in de consultancy terecht te komen. Eerst bij een bureau in Zwolle, daarna in Utrecht. Uiteindelijk heb ik een eigen adviesbureau gestart in Hattem, met zakelijke klanten in het hele land, met name in het westen.
Gedurende mijn loopbaan heb ik naast mijn gezin diverse functies vervuld. Ik ben raadslid bij Baptisten gemeenten in Delft, Steenwijk en Zwolle geweest, meestal als penningmeester. Als actuaris van een kerkelijk pensioenfonds kreeg ik een mooie verbinding tussen mijn vak en het kerkelijk domein.
En als bestuurslid van Pro Rege en van een dagverblijf in Steenwijk voor geestelijke gehandicapten (zo heette dat vroeger) heb ik andere werelden leren kennen.
Het adviesbedrijf is verkocht, ben nu gepensioneerd, voel me goed, geniet van de vrije tijd samen met mijn Els. En van mijn kleinkinderen. En als het even kan fiets ik iedere dag 20 km. Maar ik wil me ook blijven inzetten voor mijn medemens. Mijn slogan is: “Geef om een ander en denk aan je zelf”, als variatie op het grote Tweede Gebod. En je krijgt genoeg kansen om dat waar te maken.
Zo ben ik als ouderenadviseur vrijwilliger bij Stichting Welzijn Hattem.
Als “uitloop” van een landelijke bestuursfunctie bij de Unie van baptisten gemeenten participeer ik in een werkgroep voor harmonisatie van juridische en arbeidsvoorwaardelijke zaken bij de fusie van Unie- en ABC-gemeenten.
En 4 jaar geleden ben ik gestapt in de wondere wereld van de zending, als penningmeester van de Nederlandse organisatie van European Christian Mission.
En dan nu ook penningmeester van de belevingstuin Petralien. Dit is nieuw voor mij. Maar ik word warm van mensen die zo’n initiatief hebben genomen. En van de kinderen die straks mogen genieten van een originele belevingstuin. En daar wil ik me voor inzetten.
